Τετάρτη 12 Ιουνίου 2013

Κάπου στην Ιπποκράτους...

Δεν ερμήνευσες σωστά τη χροιά της φωνής μου… Δεν προσπάθησες να με ακούσεις όταν σου φώναζα για έρωτα. Προτίμησες να κρύβεσαι πίσω από μισές εικασίες. Σε λέξεις που με απαγορευμένες συγχορδίες με άφηνες να διαβάζω. Μια δειλή προϋπόθεση που ξέχασες ότι χρειαζόμουν. Αρκέστηκες να με ξυπνάς και να με κοιμίζεις χωρίς την αίσθηση που θα μου γνώριζε την υφή των χεριών σου. Δεν πρόλαβα να σε ερωτευτώ πόσο μάλλον να σε μισήσω. Δεν άφησες μέσα μου μια αφορμή που θα ήταν μόνο δική μου..Αρκέστηκα να σε κοιτάω στο σκοτάδι αποστηθίζοντας τη φωνή σου που θα μου διάβαζε τις νύχτες. Κοίταξες τη θλίψη στα μάτια μου..όμως δεν είδες ότι εσύ τη χάραξες… Αύριο θέλω να ξυπνήσω μόνη… Θα αφήσω το μαύρο της θάλασσας να χυθεί ανάμεσα στις σκέψεις μου και στα μάτια σου… Σε παρακαλώ..μόνο για απόψε.. άσε με να φαντάζομαι το κέντρο της Αθήνας σαν πέλαγος. Με τρομάζει αυτή η πόλη… Δεν σου κρατώ κακία για την απουσία σου..παρά γιατί μου στέρησες την τελειότητα του τέλους.

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Destino
Ιούλιος
Αυγουστος
Σεπτέβρης
Καθυστερημένα...γράφω εδώ..για ένα καλοκαίρι που ήρθε για μένα… Τρεις μήνες μακριά από όλα σε ένα νησί με όλους αυτούς που θέλω να περάσω τα υπόλοιπά μου καλοκαίρια..Ένα πολλά υποσχόμενο καλοκαίρι ξεκίνησε όπως ακριβώς επρόκειτο να εξελιχτεί…Μεθυσμένες από τη νύχτα και τη βότκα, χαμένη μαζί με την Ιωάννα ,τη Μίνα την Άρτεμις ,ένα συνάδελφο και το υπόλοιπο North …μέχρι το ξημέρωμα να ενοχληθεί από την παρουσία μας.Η πρώτη αυγή και ίσως η πιο όμορφη από όλες τις άλλες.Μακριά σου αυτό το καλοκαίρι χαμένο μοιάζει από χέρι…όταν ήρθε ο Τάσος το καλοκαίρι άρχιζε να γίνεται ακόμη πιο έντονο.Μπάνια κάθε μέρα ,ηλιοθεραπεία μέχρι να τελειώσει το πανάκριβο λάδι ,Βανδή ,φωτογραφίες ,North ,Αργάσι, Μπόχαλη και την άλλη μέρα πάλι από την αρχή..Λίγες μέρες …τις κάναμε έντονες .Πώς άλλωστε θα χωρούσαμε ρουτίνα δυο μηνών μόλις σε δέκα μέρες;Για ένα ακόμη καλοκαίρι στο αυτοκίνητο της Διονυσούλας γράφαμε πάλι ιστορία … dead man walking ,μόνο για σένα έχω μάτια μόνο,εσύ δεν ξέρεις …Από Αλυκές Βανάτο και από εκεί Τσιλιβί και με μια ώρα καθυστέρηση το βράδυ χώρα και Αργάσι. Το πάρτυ της Ιωάννας ήταν και αυτό…διάφανο.Το μαντήλι μου θυμάμαι ανέμιζε στο αυτοκίνητο όταν το καπέλο και τα γυαλιά των κοριτσιών μου αποφάσιζαν να περάσουμε μια γυναικεία μέρα..Φλερτ μες το νερό ,στην άμμο στο Island…Ήταν αργά όταν εκείνη τη νύχτα του Αυγούστου αποφασίσαμε να βγούμε οι τρεις μας… Λίγο πριν φύγουμε καθίσαμε σε έναν καναπέ κοιτάζοντας το είδωλο της Πόλης μέσα απ΄το μαύρο νερό όταν ο Sergio πλησίαζε απειλητικά την αδερφή μου…Ερωτικοί ,αδιάκριτα εκδηλωτικοί μας φλέρταραν όλο το βράδυ…Χάθηκα στο azzuro των ματιών του σε ένα απρόσμενο χειροφίλημα που ακολούθησε ….Τρεις μέρες και τέσσερις νύχτες μας μετέφεραν στα σοκάκια του ΄΄νησιού΄΄ τους ενώ εμείς τους ξεναγούσαμε στο δικό μας…Το επόμενο μεσημέρι μας βρήκαν στη θάλασσα και το βράδυ στη Μπόχαλη… Την τελευταία νύχτα κάπου στο Barazze ο Tommasso με φίλησε για τελευταία φορά...Οι μέρες κυλούσαν όμορφα και οι νύχτες ακόμη καλύτερα…Οι Ιταλοί ήταν σαν να μην ήρθαν ποτέ..Σαν μεσημέρι καλοκαιριού που ο ήλιος καίει χωρίς τη συγκατάθεσή σου όλες τις αναμνήσεις που κάποτε γλυκά σε βασάνιζαν…Σαν να μην μας πλησίασαν ποτέ εκείνο το βράδυ … Το πλοίο τους όμως είχε επιβιβαστεί στο νησί μας…Βρέθηκαν στο Island όταν εμείς αποφασίσαμε να μείνουμε λίγο ακόμη γιατί άδειασε ο καναπές που θέλαμε απ’τήν αρχή να κάτσουμε…Τα ξενύχτια συνεχίστηκαν με την ίδια ένταση μέχρι τα βάθη του Αυγούστου…Το επόμενο πρωί μπήκε το φθινόπωρο από το παράθυρο μου.Είχαν φύγει όλοι.Τους είχα χαιρετήσει το προηγούμενο βράδυ. Μου ήταν αδύνατον να φύγω …Δεν το έκανα.Πέρασα ένα φθινόπωρο στο νησί μου.Ένα δεύτερο καλοκαίρι.Θυμάμαι ότι δεν είχα κολυμπήσει ποτέ έτσι στη ζωή μου.Βόλτες ,μπάνια ποδήλατο ,φωτογραφίες ,και διάθεση pink martini.Ο Σεπτέμβρης μας… Μετά μπήκες εσύ στη ζωή μου.Δε θυμάμαι αν σε ζήτησα εγώ ή αν οι εποχές ήθελαν να κάνουν την επιστροφή μου πιο δύσκολη.Μια τελευταία εβδομάδα και την έζησα κοντά σου…Αυτό ήταν το λίγο μας …Το λίγο που σου άρεσε να διαβάζεις όταν σου έλεγα ότι μου λείπεις… Ένα καλοκαίρι που ήρθε για μένα…Ένα καλοκαίρι που έφυγε και δεν με πήρε εγωιστικά στον εφήμερο παράδεισό του…Με άφησε να ζήσω και τις υπόλοιπες εποχές με το τίμημα μιας θνητής σκιάς…

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

18/12/11
Ξυπόλητη γλίστρησα τα χαράματα στο όνειρό σου…Μελαγχολικά το τοπίο μου χαμογέλασε.Ήταν αρχές ενός αργοπορημένου καλοκαιριού.Ο αφρός μούσκεψε το λευκό νυχτικό μου.Οι γύρω βράχοι με έπνιγαν όμως ταυτόχρονα γέμισαν με αναμνήσεις και οξυγόνο το σώμα μου.Ένα ψυχεδελικό σκηνικό σχεδόν οικείο.Σαν να απείλησα με την παρουσία μου την ησυχία.Πλήγωσα την άμμο, έσβησα το κύμα.Κολύμπησα …





…………Άφησες ένα χαμόγελο στα ελκυστικά σου χείλη.Ξύπνησες …Όταν άφηνες τα δικά μου υγρά.Με έκλεισες στα χέρια σου.Πήρες την πνοή μου θυμίζοντάς μου τη στιγμή που με πρωτοκοίταξες.Ακούμπησες το σώμα σου πάνω στο νυχτικό μου.Ήταν αργά είχες, ήδη τον απόλυτο έλεγχο του πρωινού μου. Όσο τα σώματά μας γνωρίζονται καλύτερα η αφή σου παίρνει κάτι απ’την υφή της δικής μου.Σε άφησα στο κρεβάτι.Ιδρωμένο και μισοσκεπασμένο.




Μην με αφήνεις ασυγκίνητη…Πάντα θα υπάρχουν λευκές σελίδες.Τελευταία γεμίζω αυτές στο υποσυνείδητό σου…Μάλλον δε σε ενοχλεί.Φόρεσα το άσπρο σου πουκάμισο.Κατέβηκα τα σκαλοπάτια και έφτασα στην παραλία.Κολύμπησα…

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Σχεδόν...

O έρωτάς τους γεννήθηκε πριν από πέντε χρόνια και λίγες ώρες...Τη συνάντησε στην έκδοση του πρώτου βιβλίου της. Η αφιέρωσή της…Η αρχή μιας νέας ερωτικής εμπειρίας. Δυο εραστές που είχαν αβίαστα παραδοθεί στην υποταγή της μοίρας τους.Το πρώτο ξημέρωμα τους βρήκε να κάνουν έρωτα στο σπίτι του.Το ίδιο και το επόμενο και το αμέσως επόμενο…………Η καρδιά τους έσπαγε σε κάθε άγγιγμα, τα κορμιά τους ηλεκτρίζονταν σε κάθε επαφή.Κάθε νύχτα το δωμάτιο πλημμύριζε απ’τις φωνές τους και τον έρωτα που δεν άργησε να εξελιχθεί σε πρώιμη αγάπη… Έξω,η δυνατή βροχή πλημμύρισε τους δρόμους και πάγωσε τη τζαμαρία του δωματίου της.Αδιαφορώντας για το κρύο της έβγαλε το φουστάνι και την ξάπλωσε στο κρεβάτι.Βγάζοντας νευρικά τα ρούχα του την πλησίασε και φίλησε τα χείλη της.Έριξε τρυφερά το γυμνό κορμί του πάνω της και άρχισε να της κάνει έρωτα.Τα σώματα κυλούσαν νευρικά το ένα πάνω στο άλλο… Σαν να συναντιόντουσαν για πρώτη φορά.Σαν να έκαναν έρωτα για πρώτη φορά στη ζωή τους. Τα τζάμια θόλωσαν και έσταζαν απ’τις καυτές ανάσες τους.Λάτρευαν να ξυπνάει ο ένας στα χέρια του άλλου. Μισούσαν τις ώρες που τους χώριζε η δουλειά.Γι’αυτό φρόντιζαν να περνούν τις ελεύθερες ώρες τους μαζί …Όταν κοιμόταν στην αγκαλιά του της μιλούσε και της εκμυστηρευόταν τον έρωτά του.Της μαγείρευε και την έκανε μπάνιο όταν ήταν κουρασμένη. Όταν έκαναν έρωτα δεν την άφησε ποτέ να του βγάζει τα ρούχα του ούτε καν τα δικά της.Ζούσε για εκείνη,μέσα από εκείνη.Ο έρωτάς τους φάνταζε ανησυχητικά ατελείωτος…Συνήθως αυτός ξεθυμαίνει και στα ίχνη του ευδοκιμούν νέα είδη… Τελικά όμως δεν χρειαζόταν να ανησυχούν. Τον τελευταίο χρόνο ο έρωτας μαζί με τους υδρατμούς είχε διακριτικά εξατμιστεί.Το σώμα της είχε να συναντήσει το δικό του έναν ολόκληρο χειμώνα και τρεις ανυπόφορα ζεστούς μήνες.Εκείνη τη νύχτα είχαν ξεχάσει μισάνοιχτο το τζάμι του παραθύρου. Ήταν τυλιγμένοι με μια κουβέρτα και προσποιούνταν ότι διάβαζαν… Τα βλέμματά τους συναντήθηκαν…Τα βιβλία έπεσαν από τα χέρια τους.Ο άντρας με μια απότομη κίνηση βρέθηκε πάνω στο σώμα της.Άνοιξε ευγενικά τα πόδια της και της χάρισε κάτι που είχε ξεχάσει ότι έχει ακόμη μέσα της… Έμεινε μες στο σώμα της όλη νύχτα… Εκείνο το βράδυ δεν κατάφερε όμως να μπεί και μέσα στη ψυχή της… Το πρωί ξύπνησε μόνος… Γιόρτασαν την επέτειό τους με έναν τελευταίο σαρκικό αποχαιρετισμό… Δεν ήταν μόνος του…Ούτε στο κρεβάτι ούτε στη σχέση τους...Εκείνος υπήρξε ο δοτικός στη σχέση εγώ όμως του είχα χαρίσει μια αφιέρωση και το ''Ψάχνοντας για το υστερόγραφο'' στο μαξιλάρι μου…

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011

Η μαγεία συνεχίζεται...










14/07/11 Τσιλιβί(Κέλυ Μίνα Κική)



17/07 Γάιδαρος (Κέλυ Μίνα Διονυσία)





17/07 Σπίτι Ελένη(Μίνα και Κέλυ)



17.07 Γάιδαρος Κέλυ και Διονυσία





18/07 Σπίτι Ελένη(με Κέλυ και Μίνα)





22/07 Island(Τάσος Κέλυ και Μίνα)









Κέλυ και Γιάννης




01/08 Ελένη






08/08 Μαραθιάς(οικογένεια ,Ιον και Πάνος)




08/08 Σταυρός





09/08 Λιμνιώνας(οικογένεια και Ιον)







Αυγουστος Πλατεία







Αύγουστος Γάιδαρος








Αύγουστος Γαιδαρος






Αύγουστος movida(Μίνα Ιόν Γιάννης)



Μίνα








Αύγουστος Αυτοκίνητο Νίκου(Κέλυ Γιάννης)




11/08 Island Ίον Κέλυ



Κέλυ



28/08 Movida (Τάσος Κέλυ Μίνα)




Κέλυ Κίσσα





Κέλυ Γιάννης
















Όπως το είχα υποσχεθεί…10 μήνες μετά ήμασταν όλοι εκεί…Ένα καλοκαίρι ίδιο με το περσινό; Ίσως…Σίγουρα όμως με κάποιες τροποποιήσεις ….Τι να πρωτοθυμηθώ για να μην το ξεχάσω μετά; Οι πρώτες μέρες ήταν λίγο βαρετές …Ήμασταν μόνο Κική εγώ και Μίνα… Μετά ήρθε ο Τάσος και το καλοκαίρι άρχισε… Η πλατεία δεν υπήρξε όπως άλλες χρονιές , αλλά αυτό δεν με στεναχωρεί γιατί ήταν πάντα εκεί όταν την χρειαζόμασταν… Δε θα ξεχάσω τα γέλια της πρώτης διανυκτέρευσης στο σπίτι της Κίσσας με το Σάκη να προσπαθούν οι τρεις τους( + Μίνα) να σκοτώσουν το μολυντήρι. Τις ατελείωτες βόλτες με το αμάξι της Διονυσούλας και τα μπάνια στο γάιδαρο που πηγαίναμε οι δυο μας και μετά βρισκόμασταν όλοι μαζί… Τις τρεις μας να τραγουδάμε Να με καταστρέψεις γλυκά και την υπόλοιπη παρέα να μας λέει να το αλλάξουμε. Μου Λείπει η πρώτη φορά που ακούσαμε στο τέρμα το I’m into you στο αυτοκίνητο της Κικής με τη Μίνα. Θα θυμάμαι πάντα την σαν εκκρεμές ανηφόρα προς το movida και τα καρδιοχτύπια στο πρώιμο feel what you want…Ένα φλερτ μιας νύχτας προηγούμενου καλοκαιριού εξελίχθηκε σε κάτι παραπάνω ,για λίγο περισσότερο από μια νύχτα. Στην Ελένη χρωστάω μια βόλτα με ποδήλατα, μια έξοδο στο movida και ένα ακόμη γλυκό καλοκαίρι… Θυμάμαι το μεταμεσονύχτιο παιχνίδι του παππού να βάζει εμένα την αδερφή μου και τον Τάσο να βρίσκουμε λέξεις λίγα λεπτά πριν καταλήξουμε στο ποιος θα κουβαλάει αυτό το βράδυ το κλειδί… Θυμάμαι κάθε μεσημέρι , κάθε απόγευμα και κάθε βράδυ πριν φύγουμε ,να τραγουδάμε Βανδή… Μεσημέρια στο δωμάτιο του Κέκου να υπακούμε σε κάθε υστερία του Τάσου. Χαράματα βαρεμάρας στο σπίτι να προσπαθούμε να οργανωθούμε για ταινία..Μία φορά τα καταφέραμε και αυτήν, είδαμε τον Ποπολάρο(αντέξαμε κανα 20λεπτο) .Την Μπία να μας βάφει στην πρώτη έξοδο του καλοκαιριού(Barrage με Μίνα ,Διονυσία ,Νικόλα και Αντρέα)και με τη Μπέττυ να περιμένουμε στο σκοτάδι με τα τακούνια στο χέρι. Στο top 20 του Ρέμου( ο Τάσος έβαλε 15 στο Που να΄σαι τώρα).όταν όμως το επόμενο καλοκαίρι το Θα΄θελα πάρει το πενταράκι του θα ησυχάσει Τασούλη μου…… Στο Miami beach έσκαγαν τα τεράστια κύματα στο σώμα μου και ψάχναμε απελπισμένα με το Γιάννη για μια κάμερα… Κάποια βράδια φέτος μπορώ να πω ότι ξεπέρασαν και τα περσινά…. Η νύχτα στο movida με τη Ζοζέλα ,Τάσο, Ιωάννα ,Γιαννάκη και Μίνα με το σερί SEX ON FIRE, ROCK & ROLL QUEEN KAI TO SOMETIMES ήταν πραγματικά τέλεια… Το σώμα μου πόναγε τόσο πολύ στο τέλος…. Στο island στα γενέθλια της Ίον ήταν………΄΄ ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΕΛΕΙΑ΄΄ όπως λέγαμε έξω φωνή κάθε τρεις και λίγο…… Νυχτερινό μπάνιο δεν κάναμε φέτος αν και δυο βράδια πήγαμε στη θάλασσα…. Μία από τις τελευταίες νύχτες στο νησί πήγαμε στην Μπόχαλη (Κέλυ, Μίνα ,Τάσος ,Ιωάννα, Νικόλας, Διονυσία και Σωτήρης) και τραγουδάγαμε δυνατά μέχρι τις τέσσερις μεθυσμένοι από τα σφηνάκια AYRA…και επιστρέψαμε στο Βανάτο στριμωγμένοι με τον Τάσο στο πορτ παγκάζ… Το φινάλε μας βρήκε σε ένα κρεβάτι και σε μια αγκαλιά γεμάτη υποσχέσεις για τα επόμενα 100 καλοκαίρια στη Ζάκυνθο…



Υ.Γ. Δεν ξέρω αν έμοιαζε με το περσινό… Δεν με νοιάζει …Αυτό που ξέρω είναι ότι ήταν δικό μας… Στο ίδιο σπίτι… στα ίδια παγκάκια… η ίδια παρέα…. η ίδια οικογένεια .Σας αγαπάω όλους και μου λείπετε μέχρι να σας ξαναδώ……

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Κυριακή 29 Αυγούστου 2010

...Μέχρι η μαγεία του να τελειώσει



Η πρώτη στροφή με βρήκε στις τελευταίες νότες του κομματιού μου…






Το σκοτάδι εξαφανίστηκε όταν έπιασε το χέρι μου ακροβατώντας στα δυο ποδήλατα…
Η βουτιά στα μαύρα νερά της διήρκεσε όσο η ανάσα μου…
Η ευχή μου κράτησε μέχρι να σβήσει το τελευταίο αστέρι…
Το απαισιόδοξο κενό του δεύτερου νησιού ομόρφυνε μαζί του…
Σε ήθελα τα δευτερόλεπτα που σε φίλησα....
Πήρες τη φωνή μου όταν μου μίλησες




Ένα πανέμορφο καλοκαίρι με πανέμορφους ανθρώπους…σε πανέμορφη θέα…Μου λείπουν όλοι και όλα εκεί...




24/07/10



28/07/10




28/07/10


29/07/10





29/07/10


29/07/10



29/07/10



29/01/10




29/07/10





29/07/20





2/08/10




Top 10 Despw!!!

1. θυμήσου
2. στα δωσα όλα
3. θέλω να σε δω
4. θα θελα
5. χωρίς εσένα
6. ούτε ένα ευχαριστώ
7. γυρισμός
8. Έλα
9. Θέλω να σε ξεχάσω
10. Κάντο αν μαγαπάς
(11. Μέχρι Μάη μήνα)
(12. Λάθος άνθρωπος)



31/07/10





31/07/10




31/07/10






4/08/10





cameo






19/08/10





20/08/10





22/08/10






22/08/10





22/08/10





22/08/10








23/08






23/08/10











Σας αγαπάω όλους …Μυτουλίνι μου σε λατρεύω να είσαι τέλεια μαθήτρια και άμα θες να ξεσκάσεις και να πας πλατεία …κάνε μου αναπάντητη…Α! Και η Μαρία-Άντζελα δεν πιάνει μία μπροστά σου. Τάσο μου, μας χάρισες ένα καλοκαίρι από τα παλιά......Θυμήσου τη νύχτα που ακούγαμε μαζί Βανδή …την άλλη που ξυλιάσαμε για να δούμε οι τρεις μαςτα αστέρια …Τις βόλτες μέχρι αργά, το τοπ 10…Και τη φανταστική παραλία που μας πήγες με το cooper σου(ΖαρκαδεΪκα beach)!!!!!!Μπέττυ μου , μου λείπει η αναισθησία σου …και το βλέμμα που παρακαλάει να κάνω μπάνιο τη μικρή…Κίσσα μου ,μου λείπει η παρέα μας…














Ότι αξίζει θα ζει.....












Ένα νησί χωρίς τέλος....